Eten in Argentinie
Door: ellenkoning
Blijf op de hoogte en volg Ellen
02 November 2010 | Argentinië, Buenos Aires
Buenas tardes!
Het wordt tijd dat ik eens iets ga vertellen over het eten in Argentinie. Voordat ik ga vertellen over het vlees - de welbekende heerlijke Argentijnse biefstuk, voor de ware carnivoor - ga ik eerst iets vertellen over alle andere etenswaar.
Zo houden de Argentijnen ook erg van zoetigheid. Niet alleen smeren ze overal dulce de leche (een soort nutella, maar dan met caramelsmaak) in, op en over, men eet ook veel 'facturas' (allerlei soorten zoete broodjes) en de toetjes ( 'postres' ) liegen er ook niet om... Een walhalla voor mij! Daarnaast schijnt Argentijns schepijs erg goed te zijn (beter dan Italiaans), maar dat heb ik nog niet uitgeprobeerd. Aangezien het sinds een paar dagen echt lente is geworden met temperaturen rond de 25 graden, zal dat niet lang meer duren, denk ik ;-)
Naast al deze zoetigheden schijnt Argentinie bekend te staan om de goede pasta's en pizza's. Dat was voor mij een hele verrassing, maar gezien de vele Italianen (of nazaten van Italianen) in Buenos Aires, is dat niet zo vreemd...
Dan het vlees, dat is ECHT een verhaal apart. Als men spreekt over vlees eten, spreekt men over 'comer asado'. Met asado duidt men normaalgesproken niet op het (runds-)vlees zelf ( 'carne' ), maar op de traditie/het ritueel er omheen (er is echter ook een specifiek deel van de koe dat 'asado' heet). Als men asado gaat eten, komt men bij elkaar (familie, vrienden) en iedereen doet mee aan de voorbereidingen. De een maakt een salade, de ander koopt wijn, weer een ander kruidt het vlees en legt het alvast op de 'parrilla' (een soort bbq). Daarna kan men rustig anderhalf a twee uur 'pauze' nemen waarin men geniet van de dag, het samenzijn, wat kletsen e.d. voordat men aan tafel gaat. Het vlees heeft dan dus minimaal anderhalf uur op de grill gelegen (was een grote verrassing voor mij!) en is goed in de gaten gehouden door de officiele griller ( 'parrilledor' ) van die dag (hij bepaalt o.a. de hoogte van de parrilla boven het vuur en ieder deel van de koe behoeft weer een andere bereidingswijze). De Argentijnen houden normaalgesproken van vlees dat goed doorbakken ( 'bien cocido' ) is, in tegenstelling tot wij Europeanen; hierover was ik echt verbaasd!! Over een Europees biefstukje dat medium-rare is, zouden de Argentijnen zeggen 'Esta vivido todavia' (het leeft nog). Eenmaal aan tafel lijkt 'comer asado' veel op de Nederlandse bbq waarbij het vooral om de gezelligheid gaat; je drinkt een glaasje, kletst en geniet van de dag/avond, terwijl je zit te eten met een gezelschap.
Inmiddels kan ik meepraten over de echte Argentijnse bief van de parrilla. Zoals ik in mijn vorige verslag schreef, ben ik vorige week donderdag naar een heel bekend (en toeristisch) vleesrestaurant geweest, 'La Cabrera'. We hebben zo'n 20 minuten buiten moeten wachten totdat er plaats was in een van beide restaurants (liggen op 50 meter van elkaar). De aankleding was goed en we kregen met acht man een ronde tafel, dus dat was ideaal. De kaart stond vol met soorten biefstuk, zoals Bife de Chorizo en Bife de Lomo van verschillende groottes en met verschillende bereidingen. Ik koos een Bife de Lomo met tijm. Georgina naast mij koos voor hetzelfde en toen de ober bij het bestellen vroeg of we het gerecht wilden delen, waren we beiden vastbesloten: 'Geen sprake van, we houden van vlees en gaan ervan genieten'. Toen een poosje later het eten opgediend werd, snapten we waarom. We kregen ieder 4 biefstukken van Europees formaat!!! Gelukkig hadden we al van anderen gehoord dat we geen groenten of iets dergelijks erbij hoefden te bestellen, want dan waren we waarschijnlijk geknapt... Maar het was heer-lijk!!! Ontzettend mals vlees met veel smaak... Echt om je vingers bij op te eten!! Het is me zelfs gelukt om alle vier de stukken op te eten, maar ik heb het de volgende dag nog de hele dag gevoeld. Echter, was dat misschien ook wel gewoon een kater ;-)
Hasta luego!!
xx Ellen
Ps: bij het vorige verslag was ik vergeten te vermelden dat smsjes op mijn Argentijnse telefoonnummer niet schijnen aan te komen... Bellen kan wel.
Het wordt tijd dat ik eens iets ga vertellen over het eten in Argentinie. Voordat ik ga vertellen over het vlees - de welbekende heerlijke Argentijnse biefstuk, voor de ware carnivoor - ga ik eerst iets vertellen over alle andere etenswaar.
Zo houden de Argentijnen ook erg van zoetigheid. Niet alleen smeren ze overal dulce de leche (een soort nutella, maar dan met caramelsmaak) in, op en over, men eet ook veel 'facturas' (allerlei soorten zoete broodjes) en de toetjes ( 'postres' ) liegen er ook niet om... Een walhalla voor mij! Daarnaast schijnt Argentijns schepijs erg goed te zijn (beter dan Italiaans), maar dat heb ik nog niet uitgeprobeerd. Aangezien het sinds een paar dagen echt lente is geworden met temperaturen rond de 25 graden, zal dat niet lang meer duren, denk ik ;-)
Naast al deze zoetigheden schijnt Argentinie bekend te staan om de goede pasta's en pizza's. Dat was voor mij een hele verrassing, maar gezien de vele Italianen (of nazaten van Italianen) in Buenos Aires, is dat niet zo vreemd...
Dan het vlees, dat is ECHT een verhaal apart. Als men spreekt over vlees eten, spreekt men over 'comer asado'. Met asado duidt men normaalgesproken niet op het (runds-)vlees zelf ( 'carne' ), maar op de traditie/het ritueel er omheen (er is echter ook een specifiek deel van de koe dat 'asado' heet). Als men asado gaat eten, komt men bij elkaar (familie, vrienden) en iedereen doet mee aan de voorbereidingen. De een maakt een salade, de ander koopt wijn, weer een ander kruidt het vlees en legt het alvast op de 'parrilla' (een soort bbq). Daarna kan men rustig anderhalf a twee uur 'pauze' nemen waarin men geniet van de dag, het samenzijn, wat kletsen e.d. voordat men aan tafel gaat. Het vlees heeft dan dus minimaal anderhalf uur op de grill gelegen (was een grote verrassing voor mij!) en is goed in de gaten gehouden door de officiele griller ( 'parrilledor' ) van die dag (hij bepaalt o.a. de hoogte van de parrilla boven het vuur en ieder deel van de koe behoeft weer een andere bereidingswijze). De Argentijnen houden normaalgesproken van vlees dat goed doorbakken ( 'bien cocido' ) is, in tegenstelling tot wij Europeanen; hierover was ik echt verbaasd!! Over een Europees biefstukje dat medium-rare is, zouden de Argentijnen zeggen 'Esta vivido todavia' (het leeft nog). Eenmaal aan tafel lijkt 'comer asado' veel op de Nederlandse bbq waarbij het vooral om de gezelligheid gaat; je drinkt een glaasje, kletst en geniet van de dag/avond, terwijl je zit te eten met een gezelschap.
Inmiddels kan ik meepraten over de echte Argentijnse bief van de parrilla. Zoals ik in mijn vorige verslag schreef, ben ik vorige week donderdag naar een heel bekend (en toeristisch) vleesrestaurant geweest, 'La Cabrera'. We hebben zo'n 20 minuten buiten moeten wachten totdat er plaats was in een van beide restaurants (liggen op 50 meter van elkaar). De aankleding was goed en we kregen met acht man een ronde tafel, dus dat was ideaal. De kaart stond vol met soorten biefstuk, zoals Bife de Chorizo en Bife de Lomo van verschillende groottes en met verschillende bereidingen. Ik koos een Bife de Lomo met tijm. Georgina naast mij koos voor hetzelfde en toen de ober bij het bestellen vroeg of we het gerecht wilden delen, waren we beiden vastbesloten: 'Geen sprake van, we houden van vlees en gaan ervan genieten'. Toen een poosje later het eten opgediend werd, snapten we waarom. We kregen ieder 4 biefstukken van Europees formaat!!! Gelukkig hadden we al van anderen gehoord dat we geen groenten of iets dergelijks erbij hoefden te bestellen, want dan waren we waarschijnlijk geknapt... Maar het was heer-lijk!!! Ontzettend mals vlees met veel smaak... Echt om je vingers bij op te eten!! Het is me zelfs gelukt om alle vier de stukken op te eten, maar ik heb het de volgende dag nog de hele dag gevoeld. Echter, was dat misschien ook wel gewoon een kater ;-)
Hasta luego!!
xx Ellen
Ps: bij het vorige verslag was ik vergeten te vermelden dat smsjes op mijn Argentijnse telefoonnummer niet schijnen aan te komen... Bellen kan wel.
-
03 November 2010 - 14:07
Eefje Gilissen:
Ha Ellen, ik had je toch gewaarschuwd dat je bij La Cabrera moest delen? ;) Maar je hebt goed je best gedaan zo te lezen en het is ook echt gewoon TE lekker! Jammer dat ze in Nederland geen vestiging hebben!
Ik kreeg nog een berichtje van Juan, dat hij je een great girl vond, erg grappig, en dat je erg veel van wandelen hield! :) Hij had beloofd zich als een Argentijnse ridder te gedragen, dus ik ga er vanuit dat hij dat ook gedaan heeft!
Groetjes Eef -
04 November 2010 - 07:12
Luus:
Hee El!
Top om te lezen dat je het daar zo naar je zin hebt!! En lijkt me heerlijk, bijna lente en ijsjestijd!! Hier waait het hard en is het echt herfst!!!
Geniet ervan meid!
Liefs -
05 November 2010 - 14:33
Elona:
Heeey Ellen!
Allereerst moet ik je heel veel groeten doen van iedereen op ballet. Ze wensen je ook veel plezier nog de komende weken!
Wat een leuk stuk heb je weer geschreven! Wat een genot daar met die zoete lekkernijen! Luvely!
Nou, hier ook alles ok! Ik krijg bijna de sleutel van mijn huis (15 nov), dus dat is wel spannend. En op ballet zijn we bezig met de dansen, maar dat loopt gestaag, dus je hebt nog niet veel gemist! Haha...
Tot het volgende verhaaltje!
Liefs Elona -
05 November 2010 - 14:35
Elona:
Nog even zeggen dat je leuke foto's hebt geplaatst. Vooral die van dat idyllische straatje met die oude auto! WAAN! -
07 November 2010 - 15:33
Melanie:
Heej Ellen,
Zag op hyves dat je fanatiek reisverslagen tikt. Dus ik dacht lees ef een stukske..!! bijna een uur verder, heb ik ze dan allemaal gelezen...!! Erg leuke verhalen hoor..!!
Veel plezier nog in Argentinië..!
En alvast Proficiat met je petekindje!!
lekker genieten nog daar!
gr Melanie -
08 November 2010 - 19:17
Sandra:
Heej El,
Dat klinkt goed daar met dat eten; kan niet wachten tot ik dat alles bij jullie kan gaan proeven...(neem aan dat je de recepten weet te achterhalen!.
Ik begrijp wel dat je in januari kan gaan sonja bakkeren....
heel veel liefs van ons!! -
14 November 2010 - 18:43
Annika:
Lieve ellebel,
Wat een leuk verhaal toch weer! Zo te lezen heb je je niet ingehouden met eten ;) als jij nou goed oefent daar met argentijnse biefstukjes koken, dan mag je ze straks in onze nieuwe keuken komen bereiden! We kijken er naar uit! El, Het is maar saai zo zonder jou hier!
Liefs -
15 November 2010 - 08:29
Eylem:
Hoi Ellen!! Wat een leuke verhalen allemaal ;-) Leuk om te zien dat je het zo naar je zin hebt!We hebben je gemist meid! Zorg goed voor je zelf en heel veel plezier nog..!!
Groetjes Eylem -
16 November 2010 - 19:11
Arnold:
Ha El,
Gewoon nieuwgierig hoor, maar wat is eigenlijk jouw adres in BA?
gr
Lianne en Arnold
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
